2 – Aan Jezus’voeten

Aan Jezus’voeten

Aan Jezus’ voeten is vreê en leven,
is schuld erkennen en haar vergeven;
daar vindt het harte waarom het bad,
eeuwige vreugde als hemelschat.

Refrein:
Aan Jezus’ voeten, o heiligend oord,
in liefde steeds luist’rend naar zijn woord,
daar smaakt de ziele zo mateloos veel,
daar geeft het de zondaar een koninklijk deel.

Aan Jezus’ voeten kan naar zijn wille,
ieder die leed draagt, zijn droefheid stillen;
aan Jezus’ voeten -de vreê ons wacht,
daar wijkt de zorg, krijgt men nieuwe kracht.

Refrein
Aan Jezus’ voeten, o heiligend oord,
in liefde steeds luist’rend naar zijn woord,
daar smaakt de ziele zo mateloos veel,
daar geeft het de zondaar een koninklijk deel.

Aan Jezus voeten, in droeve stonden,
wordt balsem, troost en laaf’nis gevonden;
aan Jezus’ voeten – voor deze tijd,
aan Jezus’ voeten – in eeuwigheid.
Refrein

Refrein:
Aan Jezus’ voeten, o heiligend oord,
in liefde steeds luist’rend naar zijn woord,
daar smaakt de ziele zo mateloos veel,
daar geeft het de zondaar een koninklijk deel.