Als gods volk,vermoeid van ‘t strijden
Als Gods volk, vermoeid van ‘t strijden
en gedrukt door ‘s levensleed,
aan de heil’ge plaats mag komen,
waar het zich een toevlucht weet,
ook al voelt zich dan de ziele
door gerichts-macht nog gestuit,
o hoe strekt zich dan ‘t verlangen
biddend naar d’ Ontfermer uit.
Door diens troostoord wordt de ziele
voor Gods werk opnieuw gestemd;
en de druk wordt afgewenteld,
die het angstig hart beklemt.
Ja, de nood leert ons waarderen,
meer nog dan de vreugd het deed,
dat Gods volk, trots zijn gebreken,
toch des Vaders kind zich weet.
