De Gemeente van Apostolische Christenen is ontstaan in het begin van de 19e eeuw uit een opwekkingsbeweging in Engeland, namelijk de Katholiek Apostolische Kerk. Deze kerk riep op tot herstel van het oorspronkelijk christendom en tot eenheid der kerken. Zij had de bedoeling binnen het christendom tot een nieuwe geloofsbeleving te komen.
Het middelpunt van deze verkondiging is Jezus Christus, de gekruisigde en opgestane Zoon Gods. Zij is gericht op de geestelijke vernieuwing van de mens, op de eenheid met alle oprechte christenen, op de toebereiding der zielen voor de Dag des Heren en op de werkzaamheid van de Heilige Geest in de gemeente
Wij dienen Christus met blijdschap!
De Gemeente van Apostolische Christenen kent, evenals de eerste christen-gemeente, het apostelambt als leidinggevende en onderwijzende bediening. Alle besluiten ten aanzien van de te verkondigen leer en de gemeentelijke ordening worden door het apostelcollege genomen. De afzonderlijke gemeenten worden door dienaren, volgens het bijbelse voorbeeld, verzorgd. Deze dienaren worden door een apostel voor die arbeid aangewezen en ingezet. Zij ontvangen daarvoor geen geldelijke vergoedingen.