Woord van de week – 18 april (Goede Vrijdag)

WB_18_04_25 Voor Goede Vrijdag 18 april 2025
Goede Vrijdag – Het is volbracht Matteüs 27:33-54
 
33  Zo kwamen ze bij de plek die Golgota genoemd wordt, wat ‘schedelplaats’ betekent. 34  Ze gaven Jezus met gal vermengde wijn, maar toen hij die geproefd had, weigerde hij ervan te drinken. 35  Nadat ze hem gekruisigd hadden, verdeelden ze zijn kleren onder elkaar door erom te dobbelen, 36  en ze bleven daar zitten om hem te bewaken. 37  Boven zijn hoofd bevestigden ze de aanklacht, die luidde: ‘Dit is Jezus, de koning van de Joden’. 38  Daarna werden er naast hem twee misdadigers gekruisigd, de een rechts van hem, de ander links. 39  De voorbijgangers keken hoofdschuddend toe en dreven de spot met hem: 40  ‘Jij was toch de man die de tempel kon afbreken en in drie dagen weer opbouwen? Als je de Zoon van God bent, red jezelf dan maar en kom van dat kruis af!’ 41  Ook de hogepriesters, de schriftgeleerden en de oudsten maakten zulke spottende opmerkingen: 42  ‘Anderen heeft hij gered, maar zichzelf redden kan hij niet. Hij is toch koning van Israël, laat hij dan nu van het kruis afkomen, dan zullen we in hem geloven. 43  Hij heeft zijn vertrouwen in God gesteld, laat die hem nu dan redden, als hij hem tenminste goedgezind is. Hij heeft immers gezegd: “Ik ben de Zoon van God.”’ 44  Precies zo beschimpten hem de misdadigers die samen met hem gekruisigd waren. 45  Rond het middaguur viel er duisternis over het hele land, die drie uur aanhield. 46  Aan het einde daarvan, in het negende uur, gaf Jezus een schreeuw en riep luid: ‘Eli, Eli, lema sabachtani?‘ Dat wil zeggen: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’ 47  Toen de omstanders dat hoorden, zeiden enkelen van hen: ‘Hij roept om Elia!’ 48  Meteen kwam er uit hun midden iemand toegesneld die een spons pakte en in zure wijn doopte. Hij stak de spons op een stok en probeerde hem te laten drinken. 49  De anderen zeiden: ‘Niet doen, laten we eens kijken of Elia hem komt redden.’ 50  Nog eens schreeuwde Jezus het uit, toen gaf hij de geest. 51  Op dat moment scheurde in de tempel het voorhangsel van boven tot onder in tweeën, en de aarde beefde en de rotsen spleten. 52  De graven werden geopend en de lichamen van veel gestorven heiligen werden tot leven gewekt; 53  na Jezus’ opstanding kwamen ze uit de graven, gingen de heilige stad binnen en maakten zich bekend aan een groot aantal mensen. 54  Toen de centurio en degenen die met hem Jezus bewaakten de aardbeving voelden en merkten wat er gebeurde, werden ze door een hevige angst overvallen en zeiden: ‘Hij was werkelijk Gods Zoon.’
 
Weekspreuk: “Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hm gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” (Johannes 3:16)
 
Thema: Gekruisigd, gestorven, begraven.
 
Verdere Bijbelteksten: Leviticus 16:20-22; Hosea 15:5, 6:6; Hebreeën 9:15,26-28.
 
Kerngedachte: Zonder Goede Vrijdag kan er geen Pasen zijn. Zonder deze vreselijke dood geen opstanding. Zonder dit offer geen redding.
 
Opmerking vooraf:
Tussen “hemelhoog juichend” en “dodelijk bedroefd” ligt vaak slechts een dunne lijn.  Daar was de triomfantelijke intocht van Jezus in Jeruzalem en een jubelende mensenmenigte, die luidkeels riep: “’Hosanna….. Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer.’” (Matteüs 21:9) Slechts een paar dagen later klonken er heel andere stemmen: “’Aan het kruis met Hem!’” (Matteüs 27:22) – en dat gebeurde dan ook.
De rechtszitting bij Pilatus is al voorbij. Jezus is door de soldaten mishandeld en bespot. Hij werd geslagen, bespuwd, gegeseld en ze hebben een doornenkroon op zijn hoofd gezet. De martelende pijn (fysiek en psychisch), die Jezus al hier moest verdragen, wil men zich helemaal niet gedetailleerd voorstellen. Nu gaan ze naar Golgota, waar Jezus moet worden gekruisigd. Jezus is door de foltering al zo verzwakt, dat Hij bezwijkt en zijn kruis niet meer zelf kan dragen. Een man, genaamd Simon van Cyrene, wordt gedwongen het te dragen. Hier begint ons Bijbelwoord van vandaag.
Uitleg:
Wat voor een lijdensverhaal, dat Jezus hier moet meemaken. En bij alle onvoorstelbare martelingen wordt Jezus ook nog door de omringende mensenmenigte bespot – door de soldaten, die Hem kruisigden (Matteüs 27: 35 en 37) en zelfs door de religieuze “elite” in Jeruzalem (Matteüs 27:41-43), door de kijkgrage voorbijgangers (Matteüs 27:39-40) en zelfs door de twee misdadigers, die met Hem werden gekruisigd (Matteüs 27:44). En wat doet Jezus? Hij blijft zonder antwoord. Schijnbaar machteloos hangt Hij aan het kruis en doet niets. Voor de spotters is zijn gedrag een bevestiging van hun mening over Hem: Dit moet de uitverkorene van God zijn, de Zoon van God, die de mensen heil en vrede brengt? Van dit alles is niets te zien.
Natuurlijk zou Jezus met zijn macht al de gevangenneming hebben kunnen verhinderen, al het lijden en bespotten tijdens zijn gevangenschap en de kruisiging al helemaal. Hij neemt dat alles echter vrijwillig op zich om onze schuld te (ver)dragen. En Hij gaat deze weg zonder zijn goddelijke kracht. “’Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?’”  (Matteüs 27:46) zegt Jezus aan het kruis. Hij was niet alleen door mensen verlaten, maar ook door God, zijn Vader. Geheel als mens, zoals u en ik, is Hij deze weg in gehoorzaamheid aan God gegaan. Hier aan het kruis draagt Jezus alle schuld en zonde van ons mensen. Zonde is dat wat ons van God scheidt en alle schuld rust nu op Jezus – scheidt Hem van God.
Precies op dat moment gebeurt het – Jezus sterft. De aarde beeft, graven openen zich en de doden staan op – hier blijkt al wat Jezus met zijn dood heeft gekocht. Het voorhangsel, dat het allerheiligste in de tempel heeft verborgen, scheurt van boven naar beneden in tweeën. De weg naar God is definitief vrij – de scheidende schuld betaald.
Het is interessant, dat uitgerekend een Romeinse soldaat na al deze gebeurtenissen tot het besef kwam: “’Hij was werkelijk Gods Zoon.’” (Matteüs 27:54) Geen schriftgeleerde of priester, maar een heiden. Maar wat voor nut heeft dit inzicht – nu Jezus dood is?
Wij verkeren nu in de “gelukkige” omstandigheid alle gebeurtenissen op Goede Vrijdag achteraf te kunnen beschouwen. Wij weten, dat de dood van Jezus aan het kruis niet het einde, maar het begin was. Wij weten van de Paasochtend, de opstanding van Jezus. Misschien kunnen wij terugblikkend de vreselijke gebeurtenissen op Goede Vrijdag daarom ook beter verdragen. Toch zouden we op deze Goede Vrijdag vol deemoed en dankbaarheid moeten kijken naar Jezus aan het kruis en mogen we dat en beseffen hoeveel men van iemand moet houden om deze ongelooflijke kwelling op zich te nemen en te verdragen en hoever God gaat om met ons samen te kunnen zijn. Omwille van ons, omdat wij in zoveel opzichten schuldig zijn, is Jezus deze weg gegaan, opdat wij vergeving en een nieuw leven kunnen krijgen.
Als wij op deze Goede Vrijdag weer met volledige zekerheid met de Romeinse centurio kunnen instemmen “’Hij was werkelijk Gods Zoon.’”, mogen wij opnieuw de grote uitdaging aangaan, die is vermeld in 1 Korintiërs 16:14, welke tekst tevens de jaarleuze van 2024 was: “Alles wat u doet, moet u met liefde doen.”
        H. Reipen
 

Bericht vervalt automatisch op zondag 18 mei , 2025