WB_25_06_22 Zondag 22 juni 2025
Rechte paden kiezen Hebreeën 12:12-25
12 Hef daarom uw slappe handen op, strek uw knikkende knieën, 13 en kies rechte paden, zodat een voet die gekneusd is niet verder ontwricht raakt, maar juist geneest. 14 Streef ernaar in vrede te leven met allen en leid een heilig leven; wie dat niet doet zal de Heer niet zien. 15 Zorg ervoor dat niemand zich de genade van God laat ontgaan, dat er geen giftige kiem opschiet die onrust veroorzaakt en met zijn bitterheid velen besmet, 16 en dat niemand overspel pleegt of het heilige zozeer minacht als Esau, die voor één enkel bord eten zijn eerstgeboorterecht verkocht. 17 U weet immers dat hij daarna, toen hij alsnog de zegen wilde verkrijgen, afgewezen werd; hij kreeg geen kans meer om het goed te maken, ook al smeekte hij er in tranen om. 18 U hebt niet, zoals het volk destijds, voor een laaiend en allesverzengend vuur gestaan, of in dreigende duisternis en woeste wind, 19 noch te midden van bazuingeschal en stemgedonder. Het volk dat dit alles onderging smeekte dan ook dat er geen woord meer tot hen zou worden gesproken, 20 omdat wat hun werd opgedragen ondraaglijk was: ‘Zelfs een dier dat de berg aanraakt, moet gestenigd worden!’ 21 Zo schrikbarend was de verschijning dat Mozes uitriep: ‘Ik sidder van angst!’ 22 Nee, u staat voor de Sionsberg, voor de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en voor duizenden engelen die in vreugde bijeen zijn, 23 voor de gemeenschap van eerstgeborenen, die in de hemel ingeschreven zijn, voor God, de rechter van allen, en voor de geesten van de rechtvaardigen, die tot volmaaktheid gekomen zijn, 24 voor de bemiddelaar van een nieuw verbond, Jezus, en voor het gesprenkelde bloed dat krachtiger spreekt dan dat van Abel. 25 Let op dat u hem die spreekt niet afwijst. Want als zij al niet ontkomen zijn toen ze degene afwezen die hen op aarde onderrichtte, dan kunnen wij, wanneer we ons afkeren van degene die dat vanuit de hemel doet, helemaal niet ontkomen.
Kerngedachte: wie rust roest. Of: wie zich niet beweegt sterft. “Wij horen vaak alleen, wat we horen; en we doen alleen, wat we doen. Heer we willen doen wat we horen, omdat U ons genadig bent.”(Hanns Dieter Hüsch, een Duitse schrijver en acteur)
De brief aan de Hebreeën spreekt in het Bijbelwoord duidelijke taal over het doen. Vanwege mijn lichamelijke gesteldheid en de ervaring van een drie weken durende medische revalidatie is beweging voor mij belangrijk.
Geconstateerd kan worden, dat verval, zwakte, ziekte en de dood een onoplosbare realiteit zijn op onze “oude moeder aarde”, van de huidige tijd (eeuwigheid). Het daartegen inzetten van menselijke ingrepen, zoals tabletten, injecties, operaties en voedingssupplementen etc. levert slechts een kortstondige verbetering op.
Wat rest er te doen? Onderzoek en ervaring raden regelmatiger en adequatere beweging aan.
Die positieve effecten daarvan zijn onder andere:
– Een conditietraining laat het hart effectiever werken
– De vorming van afweercellen wordt verbeterd en we worden resistenter tegen verkoudheden en andere ziekten.
– De productie van goede hormonen en de afbouw van stresshormonen samen met de verbetering van ons innerlijk evenwicht.
– De bloedvaten worden elastischer, dat beschermt tegen hoge bloeddruk, die het hart, hersens en nieren mede schade toebrengt en vaak oorzaak is van een hartinfarct.
– Een rechte lichaamshouding bevordert een positieve uitstraling, rug- en schouderspieren worden gesterkt en voorkomen een hernia.
– De versterking van de spiermassa gaat het verouderingsproces tegen.
– Met meer spiermassa wordt de stofwisseling bevorderd en we worden niet zo gemakkelijk dik.
Resultaat: beweging is het devies! Is dit ook op het geloofs- en gemeenteleven toe te passen? Verwijst de schrijver van de brief aan de Hebreeën naar deze basis van natuurlijk geloof – respectievelijk gemeentebehoud en -ontwikkeling, als hij dringend verzoekt: ”Hef daarom uw slappe handen op, strek uw knikkende knieën en kies rechte paden, zodat een voet die gekneusd is niet verder ontwricht raakt, maar juist geneest.”?!
“Rechte paden”, dat wil zeggen geen “slinkse streken”.
Het is bekend, dat ons lichamelijke beschermmechanisme in principe ten doel heeft voor het levensbehoud zo min mogelijk energie (calorieën) te gebruiken. Spieren kosten ons lichaam veel energie. Misschien is daarom met betrekking tot het geloof op de meeste plaatsen een “leunstoelmentaliteit” aan te treffen. Een houding van verwachting dat alles wel goed komt.
Iedereen weet hoe snel de spiermassa slinkt (wetenschappelijke onderzoeken spreken over 16 procent in een maand). Zijn er wegens gebrek aan beweging zoveel in het geloof krachteloos geworden christenen en gemeenten? Zijn soms om die reden in de laatste decennia zoveel gemeentes verdwenen? De toestand van de christelijke kerken en vele gemeenten is schokkend. Maar we zouden uit de Heilige Schrift geleerd moeten hebben, dat juist in crises (schokken) God iets nieuws creëert.
Het najagen van vrede met iedereen en heiliging is een krachtsinspanning, maar zonder die krachtsinspanning zal niemand de Heer zien, zo zegt ons Hebreeën 12:14.
“Zorg ervoor dat niemand zich de genade van God laat ontgaan” Hebr 12:15. Dat is een collectieve opdracht. Wij zijn voor elkaar als zielzorger naast elkaar geplaatst. Tegenwoordig is ons probleem niet zo zeer de wederzijdse controle, maar de wederzijdse onverschilligheid. In het lichaam van Christus kan niemand zich zonder negatieve uitwerkingen op het gehele lichaam onttrekken van zijn taken. 2 Kor 6: 1 Als Gods medewerkers sporen wij u dan ook aan: laat de goedheid die hij u bewijst niet tevergeefs zijn. 2 God zegt: ‘Wanneer de tijd daarvoor gekomen is, luister ik naar je, op de dag van de redding help ik je.’ Nu is de tijd daarvoor gekomen, nu is de dag van de redding. 3 Om onze verkondiging niet te schaden, geven wij niemand ook maar enige aanstoot. 4 We willen juist laten zien dat we dienaren van God zijn. De verantwoordelijken zijn daarbij in het bijzonder tot waakzaamheid geroepen, opdat gevaarlijke storingen en stromingen in de gemeente worden overwonnen. Zo is onder andere onvrede onder christenen een onkruidwortel. Rom 5: 15 Maar de genade gaat zijn overtreding verre te boven. Door de overtreding van één mens moesten alle mensen sterven, maar de genade die God aan alle mensen schenkt door die ene mens, Jezus Christus, is veel overvloediger. Rom11: 6 Maar wanneer ze uit genade zijn uitgekozen, dan is dat niet omdat ze de wet naleven, want in dat geval zou de genade geen genade meer zijn.
Er is geen “goedkope” genade, want Jezus heeft er een hoge prijs voor betaald. En Jezus heeft bij de gelijkenis van de tien maagden er even serieus op gewezen, dat er ook een “te laat” is. In alle godsdiensten van de wereld voelen mensen het aan: “Met God is niet te spotten.” Jak 4: 5 Denk toch niet dat dit loze woorden zijn in de Schrift: ‘Hij die ons het leven gaf, maakt er vurig aanspraak op; 6 maar de genade die hij schenkt is nog groter.’ Daarom staat er: ‘God keert zich tegen hoogmoedigen, maar aan nederigen schenkt hij zijn genade.’Het is in het Nieuwe Testament niet vergeten: God blijft de rechter, voor wie de mensen zich moeten verantwoorden. Laten wij elkaar helpen Gods genade niet tevergeefs te ontvangen in de wetenschap, dat men Gods genade ontgaan kan! Rom 6: 22 Maar nu, bevrijd van de zonde en in dienst van God, oogst u toewijding aan hem en zelfs het eeuwige leven. 23 Het loon van de zonde is de dood, maar het geschenk van God is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Heer.
De gemeente van Jezus heeft trainers nodig. Dat is allereerst een gezonde les. Door het luisteren naar God (vers25) worden daarbij dingen ondervonden, die tot boetedoening leiden (het “Onze Vader”) en die de noodzakelijke volgende stappen tonen. Hier is onze Apostolische Gemeente sinds decennia op een goede weg. Uit de worsteling (niet alleen van de apostelen) om geestelijke duidelijkheid worden te begane wegen getoond. Nu moeten rechte paden worden gekozen.
De gemeente van Jezus heeft motivatie nodig. “Nee, u staat voor de Sionsberg, voor de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en voor duizenden engelen die in vreugde bijeen zijn, voor de gemeenschap van eerstgeborenen, die in de hemel ingeschreven zijn, voor God, de rechter van allen, en voor de geesten van de rechtvaardigen, die tot volmaaktheid gekomen zijn. Voor de bemiddelaar van een nieuw verbond, Jezus, en voor het gesprenkelde bloed dat krachtiger spreekt dan dat van Abel.” (Heb 12:22-24) Dat wil zeggen, dat wij erbij horen! We zijn nu al met de hemelse wereld verbonden, zelfs nu al nemen we deel aan de hemel, aan het eeuwige heil. Verbazing en dankbaarheid, die ons in beweging zetten, zijn het devies!
Hiervoor moet de ”oude Adam” aan banden worden gelegd. Welke hulpmiddelen zijn er naast het oprechte gebed? Genoemd kunnen bijvoorbeeld worden:
1. We stellen ons doelen, groot en uitdagend, maar niet onbereikbaar.
2. We maken onszelf duidelijk, waarom we het doel willen bereiken.
3. We maken afspraken met onszelf, die de blik op de bezigheid richten en prioriteiten tot stand brengen.
4. We heffen onze zelfgemaakte grenzen op. ”Het mag ook wel eens pijn doen” moet onze nieuwe instelling worden.
Ora et labora – bid en werk: dat gold voor Luther en geldt vandaag voor u en mij.
“Bewegen is alles, de richting beslist.” (Manfred Hinrich, een Duitse filosoof)
G. Loose
Bericht vervalt automatisch op dinsdag 22 juli , 2025
